مواد جان دار در فرمولاسیون شامپو نوپا 6
به کارگیری از صابون خانگی برای شستشوی مو سر و تن بازه مجال متعددی میباشد که دیگر کاربردی ندارد و تولیدکنندگان برای هر سنی و هر نوع مو سر شامپو مخصوصی را وارد بازار کرده اند به خیال و خاطر همین بیشتر پدر و مادر برای خردسالان خویش براساس پوست و گیسو کودک ها خویش شامپوی منحصر خریداری خرید شامپو بچه می نمایند .
همانگونه که میدانید خردسال ها دارنده پوستی لطیف و حساس میباشند پس به هم استدلال می بایست برای شست وشوی آنها از شامپو های مختص کودک به کار گرفت . موهای خردسال ها و نوزادان به انگیزه اینکه نازک و قابل انعطاف میباشند سریعاً هم گره میخورند که همین خویش منجر به وجود آوردن اختلال در هنگام شست و شوی و کتف کردن موی هایشان میشود . شامپو های نوپا دارنده ترکیبات بسیار ملایم می باشند خلال اینکه گره مو سر های خردسال ها را از هم گشوده می نماید و مو سر هایشان را بسیار منزه و قابل انعطاف هم میگردد ، دیده های آنهارا نمی سوزاند
دی سدیم کوکوآمفو دی استات
– کوکامیدو متیل مونو اتانول آمین
– دی سدیم کوکوئیل کلوتامات
– سدیم لوریل سارکوزینات
– کوکو گلو کزاید
– اسانس
– Antil200
– اسید سیتریک
تاریخچه ایجاد و خلاقیت شامپو از کجا استارت شد؟
ابتکار شامپو ماجرا جالبی بود و حتی شخص یا این که کسانی که بدنبال تشکیل داد آن بودند هرگز فکرش را هم نمیکردند که روزگاری نوآوری آنها به کجا خواهد رسید و هر قشری از اشکال عموم جامعه و در هر کشوری از آن استعمال خواهند کرد.
نوآوری شامپوقبل از صحیح شدن و خلاقیت شامپو، اشخاص معمولاً از صابون خانگی به کارگیری میکردند. البته صابون خانگی معایب مشخصی مثلا تحریک کننده بودن برای دیده ها و همینطور ناسازگار بودن با آب مشقت بار را داراست که موقعیت گرفته ای روی موها ساخت می نماید و اصطلاحا موها کوبیده و زمخت میگردند.
مثال های اول شامپو
مثال های اول شامپو در قرن ۱۵ میلادی در هندوستان ساخته شد. این مثال های نخستین از جوشاندن گیاهی به اسم اسپیدونس به دست میآمد و بعد مادهای به اسم آملا که نوعی از انگور خارجی هندی میباشد به آن اضافه میشد.
جابجایی خلاقیت شامپو از هند به بقیه کشورها شروع شد و پس از اینکه بریتانیا، هند را مستعمره خویش قرار اعطا کرد خلاقیت شامپو به انگلستان نیز منتقل شد و از آنجا به بقیه کشورهای اروپایی جابجایی یافت.
سازه به قولی ابتکار عمل و خلاقیت شامپو به سرخ پوستان در سال ۱۵۰۰ و محلیان بنگال در سال ۱۷۵۹ میلادی بر میگردد که برای شستن موها از آن به کارگیری می کردند و برای نخسین بار اسم خویش را در تاریخ برای ساختوساز این مال تصویب کردند